الیـــطا

چقدر میشود خوشحال بود

وقتی خنده هایت میان گوشهایم میپیچد

و دستهایم میان دستهایت قفل

تعلل را دار بزن

اتفاق ،افتاده ست

فقط

 مردانه بایست

زنانه میمانم

الیـــطا...

یقین است که من یک بار به دنیا آمدم و هزاران بار مرده ام تاکنون ولی فقط یکبار طعم جنون عجیب عجین شده میان رگ و پی و استخانهایم را با تو چشیده ام اگر هزار سال بگذر و من هزار بار هر روز از نو زاییده شوم فقط عطر تن توست بر روی لباسم خاطره میشود و اشکهای نریخته و ریخته ام اند که در آن میان خواهند خندید ت الیـــطا...ادامه مطلب

چمدانِ چشمهایی که باران را چشمک میزند

تصویر مبهمی از آمدن های نیامده است

از قدمهایی که یک گام به پیش و صد گام به پس می دوند

گرگ ، باران را شست و برف را بلعید

مرده ای در گور نخواهد خوابید

راهِ آسودهِ، فراخ است

و کسی در ابتدایش زمانی برای وداع ندارد

الیـــطا...

پیاده راه میرفت پیاده میخندید پیاده دروغ میگفت و شعر را میبافید پیاده در کافه های پشت انقلاب می نشستیم پیاده تاتر را میدیدیم پیاده در گوشم شیطنت میکرد پیاده کنارش میخندیدم پیاده زمستان بهار شد پیاده زمان سریع گذشت پیاده تهران کوچک شد پیاده تظاهر را در آغوش گرفت پیاده خاک را گل آلود کرد پیاده غرور را الیـــطا...ادامه مطلب

یک دم که نبضِ ضربان را ضبط کنی

لبخند در کنج دلت غنج می شود

آشوب ؛ چشمانت را متلاطم میکند

و زبانت را پر لکنت

رگهایت آیت ازلیت را فهم میکند

و لبانت طعم سکوت را از بر

عشق بود که عصیان شیطان را عیان کرد

و هبوط را بر عاصی عارض

اشتیاق را باید درد کرد

تا عروج،  اشراق را بیابد

الیـــطا...

بی پروا جوییده می شد اشکهای نیامده اش

و رنج بر رخسارش می رقصید

خواب دیدم

دنبال من می گشت

تا تو را

پس بگیرد

خواب دیدم

در آغوشم جای گرفت

و اشکهایش

که سیلاب می شد

گفتم 

که تو را به تمام دنیایت

پس داده ام

بیدار که شدم

خندید و رفت

الیـــطا...

به هوای نفس تو، میزدم بال به سویتتا که با بوسه ای از جام لبانت بگشایی همه درهای مجازیمی نشستیم دوتایی لب ایوان حیاطتدوسه نخ دود مکرر,دو سه ام قند مکدرمی چکاندیم به لبهای هم آنقدرتا که بشکفد از لب به لب همخندهایی همه از بودن و ماندنچه هوایی،چه سلامی،همه چیز بود خداییتو مرا سخت در آغوش می کشاندی و منم الیـــطا...ادامه مطلب

صدایتْ اذان شعر و هوایت، هوای غروببا تو آزادی را بغل کردم و بی تو تنهایی را شعر که   هیچ چیز، جز عشقی بزرگ حسرت را معنا نمی بخشدو رفتن را پیشه تا مدام توشه ای با تیشه شود و ضربانی ممتددر بی نبضیِ نبض و ماندن به خاطر طعمی شیرینکه شهد لحظه هایشْ شیرینیِ کامْ را گس می کندو یادم را بی مهاباتر در انبوهی الیـــطا...ادامه مطلب

خاطرات را که باردار می شویویار آغاز می شود و اشتها کورشاید حامله امنکند تو هم حامله بودی?!?!زمانی که فریاد های گوش خراشت را بر سر من آوار می کردی و لگد زدن جنینت را بهانهنمی دانستم که اجاق مهر تو بود که از ابتدا نازایی را حمل می کرد و تمام عشق من را هر روز در پرویدی دردناک سقط اکنون که من آبستن خاطر الیـــطا...ادامه مطلب

                                    گاهی دلتنگی

طناب دار بغض ات می شود

                                    هرچه بیشتر قورتش دهی

زودتر خفه ات می کند

 

الیـــطا...