بخوان

یک دم که نبضِ ضربان را ضبط کنی

لبخند در کنج دلت غنج می شود

آشوب ؛ چشمانت را متلاطم میکند

و زبانت را پر لکنت

رگهایت آیت ازلیت را فهم میکند

و لبانت طعم سکوت را از بر

عشق بود که عصیان شیطان را عیان کرد

و هبوط را بر عاصی عارض

اشتیاق را باید درد کرد

تا عروج،  اشراق را بیابد